Donderdag 3 maart

Deze morgen beslissen we onze plan te trekken, en toch eerst onze provisiekast een beetje te vullen. De boodschappen gisteren waren een druppel op een hete plaat. Na een beetje zoekwerk op Google maps, nemen we de metro naar Krasnoselskaya, dicht bij de derde ring rond Moskou. Volgens google moeten we nu nog een kwartiertje te voet, ze sturen ons wel de goede richting op, met een beetje google en de rest ons gezond verstand geraken we in Auchan. Het is een compleet winkelcentrum met allemaal westerse winkels, Decathlon, Leroy Merlin, die behoren tot de groep Auchan, zijn er natuurlijk aanwezig, maar ook Miss Etam, C&A ... Heel luxueus allemaal, in de Auchan zelf zijn de winkelrekken meer van het genre Colruyt, maar hun assortiment... waw waw, je weet echt niet meer wat gegeten met al die verschillende soorten.

Aan de kassa kregen we een ticket, met een barcode op. ???? What the fuck moet ik daarmee? Na de kassa staan een hele rij zwarte bakken, blijkt dat je daar je ticket moet inscannen, je bankkaart in steken en betalen. Niet evident als alles in het Russisch geschreven is. Daarna moet je je betalingsbewijs scannen om buiten te geraken, met een veiligheidsagent naast het poortje.

Als ezeltjes geladen keerden we terug. Vlees verpakt in porties en de diepvries in, en ik was klaar om een kleinigheidje in elkaar te flanzen.

Namiddag: wandeling! Op het eind van Tverskaya Ulitsa bevindt zich het Puschkin plein, linksaf en het park blijven volgen, zo kwamen we in Arbat, en uiteindelijk aan de Christus Verlosserkathedraal.

Aan de achterzijde (of is dat de voorzijde), allé de andere kant dan waar wij vandaan kwamen, is een brug over de Moskva, van daaruit zie je het grote beeld al staan: Peter de Grote, het beeld dat het schaamrood naar de wangen van de Moskovieten drijft.

Vooraleer we echter aan het beeld geraakten, zagen we de oude chocoladefabriek. Die is nu onderverdeeld in hotels, winkels, restaurants en gallerijen. Maar om in die doolhof iets te vinden? Hun plannetje klopt langs geen kanten. We zijn er doorgewandeld, en terug, nog eens rechts en terug, plannetje herbestudeerd, maar nee, de gallerijen hebben we niet gevonden.

Verder naar het beeld, gemaakt door Zurab Tsereteli. Het bijna honderd meter hoge standbeeld toont de tsaar op een groot zeilschip. De kledij klopt voor geen meter, en het beeld staat op de lijst van lelijkste beelden ter wereld. Zelf vind ik het wel iets hebben. Je ziet dat het niet klopt, maar het spreekt toch aan.